΅Σ ΕΝΑ ΦΙΛΟ΅ ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΡΤΕΜΗΣ ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ

"Σ' ένα φίλο" (Μαρία Πολυδούρη)

Θαρθώ ένα βράδι, στρέφοντας στο δρόμο που με παίρνει,
θαρθώ να σ’ εύρω μοναχόν με το παλιό όνειρό σου.
Η Εσπέρα τις λεπτές σκιές νωχελικά θα σέρνη,
περνώντας στο μοναχικό μπροστά παράθυρό σου.

Στη σιωπηλή σου κάμαρα θα με δεχτής και θάναι
βιβλία τριγύρω σε σιωπή βαθιά εγκαταλειμμένα.
Πλάι πλάι θα καθήσουμε. Θα πούμε για όσα πάνε,
για όσα προτού τα χάσουμε μας είνε πεθαμένα,

για την πικρία της άχαρης ζωής, για την ανία,
για το που δεν προσμένουμε τίποτε ν’ αληθέψη,
για τη φθορά, και σιγαλά στη σκοτεινή ησυχία
θα σβήση κ’ η ομιλία μας κ’ η τελευταία μας σκέψη.

Μα η νύχτα στο παράθυρο θαρθή να σταματήση.
Μύρα κι’ ανταύγειες αστεριών κι’ αύρες θ’ ανακατέψη
με το μεγάλο κάλεσμα που θ’ αποπνέη η Φύση,
με την καρδιά σου που η σιωπή δε θα την προστατέψη.

"Sail away" (Madrugada)

All I see is my newfound friend
And all the things she grants me
Freedom is not among those things
And freedom is by no means free

Well, this is where it all begins
Begins to stretch and part
If we were to be changing things
I wouldn't know where to start

I just want to sail away
From it all
Freedom is impossible
This I know

I can't find it in no bedroom
Or wherever it is I run and hide
And I never did find it
By anyone's side

Well this is where it all begins
The night pulled tight around me
Now that I have found this big love
I'm sometimes dwarfed in its company
I become aware of all the air that I displace
I was just the smallest of nations
The next day I go on lightly
And limitless within my limitations

I just want to sail away
From it all
Freedom is impossible
This I know

I can't find it in no bedroom
Or wherever it is I run and hide
No, I never did find it
By anyone's side

I just want to sail away
From it all
Freedom is impossible
This I
This I know

I can't find it in no bedroom
Or wherever it is I run and hide
And I never did find it
By anyone's side
Anyone's side

"ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ" (Αντώνης Σαμαράκης)

"Η θα διαλέξεις τη σιωπή για να μη χάσεις τη βολή σου, την ησυχία σου, ή θα αντιδράσεις, θα αντισταθείς, θα αγωνιστείς σε όλα αυτά τα αποτρόπαια, τα εφιαλτικά που γίνονται για σένα, υποτίθεται, αλλά χωρίς εσένα. 

– Θα μιλήσω. Η σιωπή είναι φυγή, λιποταξία.

– Καλά πάμε. Η σιωπή, η αδιαφορία, η απάθεια αντίκρυ στη θέα του κόσμου μας δεν ταιριάζει σ’ ένα παιδί, σ’έναν νέο όπως εσύ.

– Θα διαλέξω την ελευθερία να πω όχι, αρνούμαι θα πω σ’ αυτήν την απάνθρωπη ανθρωπότητα!" 

"Περσεφόνη - Επιστημονική Πραγματικότητα - Ηλιακή Φύση"

Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα
κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο
τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα
και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο.

Λοιπόν στην νέα εποχή μας περιμένει μια νέα έκπληξη
Ταύτιση του πολιτισμού με την τεχνολογική εξέλιξη.
Μονόφθαλμη η ανθρωπότητα βαδίζει στον νέο αιώνα
Χτίζοντας κτίρια υβριστικά ψηλά, την νέα Βαβυλώνα.

Το ανθρώπινο σώμα θα υποστεί εξευτελιστική τυποποίηση
Λογισμικά θα πλάθουν ανθρώπους «καθ’ εικόνα και ομοίωση»
Ικανούς για επιβίωση, παρά την χημική αλλοτρίωση
Και μόλυνση που δεν δέχεται αποτοξίνωση.

Πλήθος οι χημικές εισβολές, σε ακτές και πηγές
Προκαλούν οικολογικές αλλαγές.
Προετοιμάζουν τον οργανισμό για μη οργανικές
Μεταλλαγμένες τροφές με γενετικές επιρροές για

φυτείες ανθρώπων που ευδοκιμούν στα αστικά κέντρα,
δίχως χώμα και δέντρα, μόνο με ηλεκτρικό ρεύμα.
Σε ένα δάσος από κεραίες με αναμεταδότες στα κομβικά σημεία
Συχνότητες υποκαθιστούν την ανθρώπινη επικοινωνία.


Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.


Α-Ε-ροπλάνα που πάνω τους δε φέρουν αναγνωριστικά
μας ψεκάζουν απο ψηλά με χημικά συστημάτικα.
Φθόριο και χλώριο, σε πολύ μεγάλα ποσοστα
εντοπίζονται μέσα στα ποσιμά μάς ύδατα. Σωστά;

Τεχνητά δημιουργημένοι ιοί και βακτήρια,
συχνά πυκνά "ξεφεύγουνε" μεσα απο τα εργαστήρια.
Σκόπιμα γεμάτη η αγορά με μεταλλαγμένα τρόφιμα
κάποιοι θέλουν να αλλοιώσουν το γενετικό μας κώδικα.

Παρεμβαίνουνε στα κλιματολογικά φαινόμενα
Ψιονικές δυνάμεις εναντίον μας κι όπλα αθόρυβα.
Μας κρατάνε μακριά απο την ελεύθερη ενέργεια
κι όλο εντείνεται το ηλεκτρονικό φακέλωμα.

Μας βομβαρδίζουνε με υποσυνείδητα μηνύματα
υπνώτικες υποβολές, ναρκωτικά και μικροκύματα.
Ακόμα βιοτσίπ ενέσιμα κι εγκεφαλικά εμφυτεύματα..
Παρόλαυτα!! δεν μπορούνε να μας κάνουνε τίποτα!!

γιατί:

Όλος ο κόσμος σου.. Βρίσκεται εμπρός σου.
Και κάθε λάθος του.. Είναι δικό σου.
Όλος ο κόσμος σου.. Βρισκεταί εμπρός σου.
Είναι στο χέρι σου.. Κάντον δικό σου!!

αφιερωμένο σε όλους όσους κοιμούνται ακόμα...
Ξυπνάτεεεεεεεεεεε.. Πεθαίνω ρε!!!!!

Πηγή: ΣΤΙΧΟ...ΒΟΛΗ

Η διαθήκη μου [ή] “Αντισταθείτε” (Μιχάλης Κατσαρός)

Αντισταθείτε
σ' αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι
και λέει: καλά είμαι εδώ.
Αντισταθείτε σ' αυτόν που γύρισε πάλι στο σπίτι
και λέει: Δόξα σοι ο Θεός .
Αντισταθείτε
στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών
στον κοντό άνθρωπο του γραφείου
στην εταιρεία εισαγωγαί- εξαγωγαί
στην κρατική εκπαίδευση
στο φόρο
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

Αντισταθείτε
σ' αυτόν που χαιρετάει απ' την εξέδρα ώρες
ατέλειωτες τις παρελάσεις
σ' αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει
έντυπα αγίων λίβανον και σμύρναν
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

Αντισταθείτε πάλι σ' όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι
στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε
στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες
σ' όλα τ' ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι
σ' όλους που γράφουν λόγους για την εποχή
δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα
στις κολακείες τις ευχές τις τόσες υποκλίσεις
από γραφιάδες και δειλούς για το σοφό
αρχηγό τους.

Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών και διαβατηρίων
στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη διπλωματία
στα εργοστάσια πολεμικών υλών
σ' αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια
στα θούρια
στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους
στους θεατές
στον άνεμο
σ' όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς
στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας
ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ
αντισταθείτε.

Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την Ελευθερία.

Μη-Aγανακτισμένοι πολίτες “Αγανακτήστε!”

Αποσπάσματα από το (επίκαιρο!) βιβλίο του Stephane Hessel “Αγανακτήστε!”

«Τολμούν να μας λένε ότι το κράτος δεν μπορεί να πληρώσει το κόστος αυτών των κοινωνικών μέτρων. Αλλά πώς συμβαίνει να του λείπουν σήμερα τα χρήματα για να διατηρήσει και να προεκτείνει τις κοινωνικές κατακτήσεις, εφόσον η παραγωγή πλούτου έχει αυξηθεί σημαντικά από την εποχή της Απελευθέρωσης; Όταν θεσπίστηκαν τα κοινωνικά μέτρα, η Ευρώπη ήταν κατεστραμμένη από τον πόλεμο…. Το κράτος δεν πληρώνει διότι η εξουσία του χρήματος, την οποία πολέμησε η Αντίσταση, δεν ήταν ποτέ τόσο μεγάλη, αυθάδης, εγωιστική όσο σήμερα. Η εξουσία του χρήματος έχει υπηρέτες σε όλες τις βαθμίδες και τις σφαίρες του κράτους. Οι τράπεζες, που στο μεταξύ ιδιωτικοποιήθηκαν, ανησυχούν για τα μερίσματά τους και για τους μισθούς των υψηλόβαθμων στελεχών τους, αλλά δεν ενδιαφέρονται για το γενικό συμφέρον. Το χάσμα μεταξύ των πολύ πλουσίων και των πολύ φτωχών δεν ήταν ποτέ μεγαλύτερο. Και η κούρσα του χρήματος και του ανταγωνισμού δεν ενθαρρυνόταν ποτέ με τέτοια ένταση» [σελ. 16 όλη - 17 παρ.1]

«Είναι αλήθεια ότι οι αιτίες της αγανάκτησης εμφανίζονται σήμερα λιγότερο σαφείς. Ο κόσμος είναι πιο περίπλοκος. Ποιος διοικεί, ποιος αποφασίζει; Δεν είναι πάντα εύκολο να διακρίνει κανείς ανάμεσα σε τόσα ρεύματα που μας κυβερνούν. Δεν έχουμε να κάνουμε με μια ελίτ, τις ενέργειες της οποίας γνωρίζουμε και κατανοούμε. Είναι ένας μεγάλος κόσμος με πολλές αλληλεξαρτήσεις και αλληλεπιδράσεις. Ζούμε μέσα σε αλλεπάλληλες διασυνδέσεις: κάτι πρωτοφανές στην ιστορία» [σελ. 24 α’ μισό]

«Η βία είναι το λυπηρό αποτέλεσμα της απελπισίας και της αγανάκτησης για απαράδεκτες καταστάσεις. Μπορούμε να πούμε ότι η τρομοκρατία είναι εκδήλωση οργής και απόγνωσης. Η απόγνωση είναι αρνητικός όρος. Μας χρειάζεται γνώση, όχι απόγνωση, ελπίδα όχι απελπισία» [σελ. 33-34]

«“Ανέκαθεν η ελπίδα ήταν κυρίαρχη δύναμη των επαναστάσεων και των εξεγέρσεων… Νιώθω πως η αντίληψή μου για το μέλλον είναι ακόμη η ελπίδα” [Σαρτρ]. Πρέπει να καταλάβουμε ότι η βία γυρίζει την πλάτη στην ελπίδα. Πρέπει λοιπόν να προτιμήσουμε την ελπίδα, την προσδοκία και την απαίτηση της μη βίας. Είναι ο δρόμος που πρέπει να μάθουμε να επιλέγουμε. Τόσο από την πλευρά των καταπιεστών όσο και των καταπιεσμένων, πρέπει να φτάσουμε σε μια διαπραγμάτευση ώστε να εξαλειφθεί η καταπίεση. Η εξάλειψη της καταπίεσης θα οδηγήσει στην εξάλειψη της τρομοκρατίας. Γι’ αυτό δεν πρέπει να αφήσουμε να συσσωρευτεί το μίσος. Το μήνυμα του Νέλσον Μαντέλα και του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είναι πάντα επίκαιρο σε έναν κόσμο που ξεπέρασε τη σύγκρουση των ιδεολογιών και τον κατακτητικό ολοκληρωτισμό» [σελ. 37 όλη]

«Δημιουργία σημαίνει αντίσταση. Αντίσταση σημαίνει δημιουργία» [σελ. 43 τέλος]

Πηγή: http://eaglestefanos.blogspot.com/2011/06/blog-post.html

ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΙ!!!

Στίχοι: Νίκος Σαλαβάτης
Μουσική: Θανάσης Γκαϊφύλιας
Πρώτη εκτέλεση: Θανάσης Γκαϊφύλιας & Μιλτιάδης Πασχαλίδης ( Ντουέτο )

Σ' ένα κόσμο με σειρήνες,

στους πολλούς δίχως ευθύνες

και σε όσους δίχως μνήμες 

μου μιλούν για τα παιδιά, 

αντιστέκομαι.

Σ' όλους που τα ξέρουν όλα,

και σ' αυτούς που θέλουν τώρα 

όλα αυτά που ούτε οι ίδιοι ονειρεύτηκαν, 

αντιστέκομαι.

Σε ατάλαντους κριτές, 

άγνωστης μάχης μαχητές 

που δεν πολέμησαν ποτέ,
αντιστέκομαι.

Στους άλλους, 

που μιλούν πάντα για άλλους, 

που δε βλέπουνε μπροστά τους
καθισμένοι στη σκιά τους, 

αντιστέκομαι.

Στους φίλους, 

που δεν ξέρουν τι είναι φίλος,

που οι πόνοι όταν σε σφίγγουν
ψάχνουν πόρτα για να φύγουν,

αντιστέκομαι.

Αντιστέκομαι στη βία, 

που τη βάφτισαν αγία 

και σε όσους έχουν μάθει 

ν' ασελγούν στην ιστορία,

αντιστέκομαι.

Σε εραστές της εξουσίας, 

(σπέρματα άνευ ουσίας), 

σε γραφειοτρομοκράτες
δίχως ίχνος φαντασίας, 

αντιστέκομαι.

Στους βλάκες, 

τους κρετίνους, τους μαλάκες, 

που παντού με ξένες πλάτες
μας ξεσκίζουνε,

αντιστέκομαι.

Στους φίλους, 

που δεν ξέρουν τι είναι φίλος, 

που οι πόνοι όταν σε σφίγγουν
ψάχνουν πόρτα για να φύγουν,

αντιστέκομαι.

Μα μένω σ' ένα χώμα

ποτισμένο μ' αίμα,

και κόκκαλα σπαρμένο 

αυτών που εμπιστεύομαι.

Εμπιστεύομαι τον ήλιο, 

τη σελήνη και το φίλο 

που ονειρεύεται, 

εμπιστεύομαι.

Τα παιδιά

που όταν δακρύζουν 

σ' αγκαλιές που παν ν' ανθίσουν 

τις ποτίζουν με φιλιά,

εμπιστεύομαι.

"Αυτός ο καταιγισμός αισθημάτων"

Αυτός ο καταιγισμός
αισθημάτων
σε βρίσκει πάντα
απροετοίμαστη
σαν την ξαφνική βροχή
στη μέση του δρόμου.
Δεν έχεις παρά ν' ακολουθήσεις
το ένστικτο και ν' αφεθείς
αψηφώντας τις εκλογικεύσεις
των άλλων.
'Ετσι κι αλλιώς από χρόνια
ανάμεσα σε ασύμμετρους έρωτες
ισορροπείς
ψιθυρίζοντας πάντα
απαγορευμένα ονόματα.

Πάμπλο Νερούδα - Το γέλιο σου (tu risa)

"ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΕ ΒΛΕΠΩ" Τίτος Πατρίκιος

Χωρίς να σε βλέπω χωρίς να σου μιλάω
χωρίς ν’ αγγίζω ούτε μια σκιά απ’ το βήμα σου
χωρίς – πόσο γυμνός ακόμα θα 'θελες να μείνω;
Μη με πιστεύεις, σε τίποτα μη με πιστέψεις.
Κι όταν εντάσσω τις στιγμές στα σίγουρα σχήματά μου
όταν ανασκευάζω το χαμόγελό σου
όταν αποκαλώ την ομορφιά φθαρτό περίβλημα
μη με πιστεύεις – κι όμως σου λέω την αλήθεια.
Δεν την αντέχω αυτή τη μάταια ελπίδα
να επιζώ σε μια τυχαία σου σκέψη
μα κάθε βράδυ τη ζεσταίνω απ’ την αρχή.

Να ονειρεύομαι, Δημήτρης Λάγιος, Γιώργος Νταλάρας

"ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ"

Νιώθω πως τα πάντα γύρω μου αλλάζουν κι εγώ απλά είμαι θεατής, απομονωμένος από το υπόλοιπο κοινό, που απλά βλέπει, χωρίς να μπορεί να αλλάξει τη ρουτίνα της ιστορίας...

Και τότε είναι που έρχονται εκείνες οι ώρες οι παράξενες, που δεν ξέρω τι ακριβώς πρέπει να κάνω...

Που όλο προσπαθώ να βάλω τις σκέψεις μου σε μία λογική σειρά, μα όμως εκείνες, ανυπάκουες και άτακτες, γυρνούν γύρω γύρω, στροβιλίζουν στο μυαλό μου και με μπερδεύουν ακόμα περισσότερο...

Κι όλο αυτό μου το προκάλεσαν οι αλλαγές... Οι αλλαγές αυτές, οι απροειδοποίητες, εμφανίζονται και μου προκαλούν ένα αίσθημα τρόμου. Γιατί, έτσι, απλά αλλάζουν τα πιστεύω και οι αξίες μας. Γιατί έτσι απλά θα χαθούν όλα μια μέρα.
Και κάπου εκεί, μέσα στη μοναξιά εμφανίζεται μια ελπίδα... Ένα όνειρο... Και τότε είναι που αρχίζω να ξεχνιέμαι. Αφήνομαι στη μαγεία της στιγμής, φτιάχνω στο μυαλό μου εικόνες, ιστορίες, ψεύτικες...

Φτιάχνω έναν όμορφο κόσμο, σχεδόν ιδανικό... ονειρεύομαι...ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ...
Και είναι τόσο όμορφα τα όνειρα που κάνω, βλέπω αγάπη, ανιδιοτέλεια...

Σβήνω του κόσμου αυτού, τα άσχημα που με βαραίνουν...

Διαγράφω όλους εκείνους τους ανθρώπους, τους άδειους, που τίποτα δεν θέλουν να μοιραστούν, να χαρίσουν...Που βουλιάζουν στη μιζέρια τους, και που θέλουν κι εσένα εκεί, μέσα βαθιά να χώσουν...

Όλους αυτούς τους αντικαθιστώ με ανθρώπους χαρούμενους, που δεν χρειάζεται να ικετέψω για την καλημέρα τους, που απλόχερα μου ανταποδίδουν το χαμόγελο που κι εγώ η ίδια τους προσφέρω, που δέχονται να με βοηθήσουν, είτε μικρό είτε μεγάλο είναι αυτό που χρειάζομαι...

Κι όλοι αυτοί, εντελώς τυχαία, και συμπτωματικά, είναι άνθρωποι, που ονειρεύονται, που διεκδικούν, που δεν φοβούνται να τολμήσουν, που παλεύουν για όλα αυτά που τους κάνουν χαρούμενους...

γι' αυτό..  ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

                                                                                                   (άγνωστης στο διαδίκτυο)

"Γράμμα στον παππού και τη γιαγιά από έναν Ελληνοψευτόμαγκα"

                                                                                               (Του Γιάννη Ζουγανέλη)

Παππού και γιαγιά σας ευχαριστούμε που μας αναστήσατε.

Σας ευχαριστούμε για την Ελλάδα που μας παραδώσατε.

Τη λαϊκή σοφία σας. Τη νοικυροσύνη και την οικονομία σας.

Τα παραμύθια και τα νανουρίσματα.

Τις γιορτές, τα δώρα, τα χαρτζιλίκια.

Τα δημοτικά τραγούδια. Τις καντάδες. Τα ρεμπέτικα. Τα σμυρνέικα.

Τις Αναστάσεις και την υπομονή.

Σας ευχαριστούμε που πολεμήσατε το ’12 και το ’40.

Που δουλέψατε, που εργαστήκατε, που παράξατε έργο για να υπάρξουμε.

Που μας μαγειρεύατε και τρώγαμε, που μυρίζαμε τις ομορφιές σας.

Που αρρωσταίναμε και μας θεραπεύατε.

Που μας είχατε έγνοια και μας ευχόσασταν για τα όνειρα, τις ελπίδες και το μέλλον.

Που κόψατε χρόνια από εσάς και μας τα δώσατε για να ζήσουμε, να χαρούμε, να αναπνεύσουμε τον αέρα σας, την καλοσύνη σας, την αθωότητά σας και το αγνάντεμα.

Που κληρονομήσαμε τον πολιτισμό σας. Τους ποιητές, τους ζωγράφους, τους γλύπτες και τις ψυχικές ανατάσεις.

Παππού και γιαγιά συγγνώμη που δεν τ’ αξίζαμε.

Συγγνώμη που δεν τα υπερασπιστήκαμε.

Συγγνώμη που σας προδώσαμε, που σας αρνηθήκαμε, σας φτωχύναμε.

Μας τα δώσατε όλα και τα κατασπαράξαμε. Τα καταπατήσαμε, τα μπαζώσαμε, τα σαβουρώσαμε.

Χάσαμε το δάκρυ από τα μάτια και η σκέψη είναι στείρα.

Αναστάσεις θα γίνουν με την επαναφορά των αξιών σας.

Πολλές Αναστάσεις. Για να πάρει χαμπάρι η μία την άλλη και δημιουργηθεί ξανά το φως, να ξαναγεννηθεί το φως, να αναπτύσσεται, να ζεσταίνει τις καρδιές για να χτυπούν σε ανθρώπους και όχι σε ανθρωποειδή.

Συγγνώμη που επιλέξαμε την ψευτοδημοκρατία να σας υπερασπιστεί. Και σας έκλεψε. Σας έγραψε… στην γραφειοκρατεία που εμπνεύστηκε. Σας φακέλωσε και σας ασφάλισε για να την πληρώσετε.

Για να σας τα πάρει… Να τα φάει και να σας απασφαλίσει.

Δώσατε μάχες και σας θεωρεί απόμαχους.

Σας έβαλε στο περιθώριο. Καθημερινά σας πουλάει και δεν σας αγοράζει κανείς.

Σας αφαίρεσε το λόγο, σας μούγγωσε, σας προσέβαλε. Σας αγνόησε.

Συγγνώμη γιατί δεν μορφωθήκαμε για να σας αντιληφθούμε, αλλά γίναμε μορφώματα για να σας βουλιάξουμε στη δικιά μας μπόχα.

Δεν ξέρουμε τι είναι πατρίδα, ποια είναι πατρίδα, από πού ήρθε η πατρίδα, γιατί είναι πατρίδα και ποιοι είναι πατρίδα.

Τι είναι μέλλον, τι συνέβη στο παρελθόν, σε ένα παρόν που καταστρέφουμε.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ λοιπόν στις συνειδήσεις, που καθορίζονται από καινούργιες ιδέες και όχι αναμασήματα από μυρικαστικίζοντες ψευτοπολιτικούς.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ στον αδικημένο.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ στην επαναστατική σκέψη, που άμα γίνει έκφραση δημιουργεί σεισμικές δονήσεις στο αθεμελίωτο κατεστημένο και άμα γίνει πράξη, πέφτουν τα τείχη που προστατεύουν κλέφτες – ψεύτες –καταπατητές, γουρουνόμορφα ανθρωποειδή, τέρατα της ξενόφερτης εξουσίας, που προστατεύουν στημένη, κλεμμένη περιουσία.

Από ξεπουλήματα που θεσπίστηκαν με νόμους με την ανοχή της δικαιοσύνης, που είναι προστατευμένη και θεσμοθετημένη από ατομιστές – φασίστες – αγνώμονες, χωρίς μνήμη και χωρίς αισθήματα, ξύλινους, αντι-ερωτικούς πολιτικάντες.

Μισθοφόρους της καταστροφής της καθημερινότητάς μας.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ συμβιβασμένοι συμπατριώτες, παρακολουθητές, υποταγμένοι στην ανυπαρξία, ρουσφετοζητιάνοι, που δώσατε αξία στους θωρακισμένους μερσεντοπολιτικάντηδες, που κάνουν με ιδεολογία τη μόστρα και το μπραβιλίκι.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ στην ανθρώπινη εικόνα και μορφή και όχι στην άμορφη εικόνα της τηλεόρασης που αντανακλά το ψέμα, το κουτσομπολιό, το εμπόριο του πόνου, την ισχυροποίηση των χωρίς ρώμη πνευμάτων και στη συνείδηση των χαλασμένων μυαλών.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ στις μνήμες, που μας επαναφέρουν στη σοφία, την αλληλεγγύη, τη συμπαράσταση, την αποδοχή της διαφορετικότητας.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ σε κάθε τι καινούργιο που ζει για να προσφέρει, να αλλάζει, να προοδεύει, να αγαπά.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ στον εχθρό της πραγματικότητας, που είναι η αλήθεια και το φως.

Που η πραγματικότητα την αγνοεί για να χορεύει πάνω στον τάφο της, που συνεχώς τον αναστηλώνει, μην τυχόν και βγει αυτό το φως για να μην χρειάζονται Αναστάσεις.

Και έτσι οι άνθρωποι θα κοιτούν ψηλά και δεν θα ξεχνούν τα χαμηλά.

Γιατί εκεί ψηλά είναι ο ελληνικός ήλιος, που φωτίζει και πάντα υπολογίζει τα χαμηλά και όποιος τον υπερβεί, καίγεται.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ψευτόμαγκες!

Τα 7 θαυματα του κοσμου!!!

ΟΙ ...ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ

Ποιοι είναι επιτέλους αυτοί οι αγανακτισμένοι; Γιατί εξαγριώθηκαν; Ποιος τους οργανώνει; Τι διάολο γυρεύουν; Θα σας απαντήσω με ένα σχόλιο ακροατή που άκουσα στο ραδιόφωνο σε εκπομπή ξημερώματα. «Δεν είναι τα παιδιά σας. Δεν είναι ο σύζυγος ή σύζυγός σας. Δεν είναι οι γονείς σας και τ’ αδέρφια σας. Ούτε οι παππούδες σας. Ούτε καν οι φίλοι σας. Είναι κάποιοι από το βυθό μπικίνι, τη θάλασσα που ζει ο Μπομπ Σφουγγαράκης».

Το κακό για σας όμως είναι ότι είναι ένα, Έλληνες και εξαγριωμένοι. Τώρα που ήρθε η ώρα να γίνει η ανατροπή των κομματόσκυλων που αλυχτάνε παντού. Δεν απειλούν τη δημοκρατία οι Έλληνες συμπολίτες. Τη δημοκρατία – τυραννία σας απειλούν. Ή μάλλον δεν την απειλούν, θα την αφανίσουν στα βάθη της ελληνικής ιστορίας. Μπορεί να αλώσατε την πατρίδα οικονομικά, την παιδεία δεν προλάβατε να την βιάσετε εντελώς. Είναι τεράστια η ελληνική παιδεία να την ακουμπήσουν οι μικροί.
Σας βλέπει να γυρνάτε ακόμη με Lexus σα να μη συμβαίνει τίποτα. Ανέγγιχτος ο μισθός σας όπως κι αυτός των υπαλλήλων της βουλής. Κι αυτός παλεύει καθημερινά να τα φέρει βόλτα με 500 και 600 ευρώ το μήνα, που του φεύγουν με το που τ’ ακουμπάει στο χέρι. Σας βλέπει να έχετε καλέσει όλη την αστυνομία της Ελλάδας να σας φυλάει κι ο πολίτης δεν προστατεύεται. Καθημερινά φεύγει κι από ένας συμπατριώτης για λίγα ευρώ στη δουλειά του. Στις Λιβανάτες οι κλέφτες έφυγαν και επέστρεψαν ξανά μετά από δύο ώρες!
Απολογούνται στα κανάλια. Ο ένας δίνει τον άλλο για να σώσει το τομάρι του. Έχουν θράσος και δικάζουν αυτοί. Η μειοψηφία των καθεστωτικών! Είναι δεν είναι πλέον το 30%. Εσείς δε μαζέψατε τη μισή Ελλάδα στην Αθήνα να δουλεύει για να αγοράζει τα προϊόντα των αφεντικών σας; Οι πόρτες απ’ τα κλουβιά άνοιξαν όμως. Δεν προλάβατε να πιάσετε το λαό στην πείνα και την εξαθλίωση. Είδε καθαρά και τα μέτρα δεν θα περάσουν. Είδε πως πάει το διαίρει και βασίλευε. Ένας υπουργός, 10 βουλευτές, στρατοί ολόκληροι από πίσω, τρώνε από τον σπόνσορα όλοι μαζί και γελάνε στην πλάτη του Έλληνα.
Δεν σας βλέπει ότι εκβιάζετε; Εκβιάσατε για συναίνεση, τάχα για την πέμπτη δόση και όταν αυτή δεν επετεύχθη όλα κύλησαν φυσιολογικά. Καλείτε με τις δηλώσεις σας τον κόσμο συνεχώς να σηκώνει τα χρήματά του απ’ τις τράπεζες. Το παίζετε αντιμνημονιακοί και δεν ζητάτε κατάργηση και δικαστήριο, αλλά αναδιαπραγμάτευση. Άλλοι αλλάζουν άποψη κάθε 8ωρο. Σαν αντιβίωση ένα πράμα. Άλλοι βολεμένοι με τα ποσοστά τους κοιμούουουνται… Άλλη το παίζει σωτήρας με νοικοκυριό Ζήμενς.
Σας σιχάθηκε ο κόσμος και θέλει αλλαγή. Θέλει αλλαγή, δικαιοσύνη, ισότητα. Είστε μια τρίχα που θα… την παίρνει ο αέρας όταν ανοίγει σε σας η σελίδα της ελληνικής ιστορίας. Υποδουλωθήκατε για τα φράγκα… Αυτό το λαό που αγκάλιαζε προεκλογικά, τώρα τον βλέπει από αέρος. Όχι, έχει την αντίθετη φορά από τον Παλαιοκώστα. Αυτός ο σημερινός πρωθυπουργός ξεπέρασε και τον Δεληγιάννη στο ψέμα. Σε ποια δημοκρατία κυκλοφορείς με αστυνομία και δεν λογοδοτείς στους πολίτες γι’ αυτό που τους έκανες;
Η τοκο…γλειφική περηφάνια σας γυρνάει στα σοκάκια με τα ΜΑΤ τριγύρω και ψελλίζετε περί δημοκρατίας. Σε ποιον τα λέτε αυτά, σ’ αυτόν που έβαλε πλάτη όσο μπόρεσε ένα χρόνο για την πατρίδα; Ποιοι και που τα λέτε αυτά; Σ’ αυτούς που πληρώνατε τόσα χρόνια να παπαγαλίζουν υπέρ σας; Εσείς που καταπατήσατε το Σύνταγμα για να καλύψετε τις ρεμούλες σας; Ένα βρωμόσογο απομείνατε που ταΐζει ο ένας τον άλλο για να υπάρχετε. Σύντομα τα δικαστήρια δεν θα δικάζουν μονάχα τορναδόρους. Ήδη ο λαός άρχισε να δικάζει. Κι ο ελληνικός λαός ξέρετε ιστορικά πως δικάζει…
Μη φοβάστε. Ειρηνικά θα γίνουν όλα. Απλά σας ταρακουνάει ο Έλληνας ακόμη, ίσα να σας σπάσει το τακούνι στο χωματόδρομο. Να νιώσετε πως πάει ο αγρότης στα χωράφια. Σας πετάει φραπέ, δεν δέχεστε σφαίρα όπως αυτός καθημερινά στην εργασία του. «Κλέφτες – κλέφτες» σας φωνάζει ο λαός που του κομματιάστε την ελπίδα στην πατρίδα του. Οικογενειάρχες με παιδιά, άνεργοι, συνταξιούχοι διαμηνύουν το πολιτικό σας τέλος. Νέα παιδιά που δυσκολεύονται να ζήσουν το ένα τους παιδί και σκέφτονται να κάνουν δεύτερο. Σας σιχάθηκε!
Οι νέες δυνάμεις θα γεννιούνται στις λαϊκές συνελεύσεις της δημοκρατίας. Νέες Αμφικτυονίες ξεπετιούνται σε κάθε πλατεία που βροντοφωνάζουν οι Έλληνες το ΜΑΖΙ. Ευτυχώς εσείς τους ενώσατε. Κατάλαβαν ότι δεν θα ‘πρεπε να μην είναι μονιασμένοι για πάρτη σας. Ο λαός μας γράφει ιστορία. Το μέλλον δεν έχει τα αποκόμματά σας. Τέλος το πάρτι! Δεν έχει εργατοπατέρες. Ο λαός για το λαό! Μπορείτε να είστε μαζί του έστω και τώρα ή ακόμη θα πιπιλάτε ό,τι σας λένε οι τοκογλύφοι τραπεζίτες, που μόνο αυτούς συναντάτε το τελευταίο διάστημα;

 

Πηγή: http://pallerios.blogspot.com/2011/06/blog-post_03.html

ΨΗΦΙΣΜΑ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΠΑΡΚΟΥ ΣΤΗ ΛΑΜΙΑ (31/5/2011)

Εμείς οι αγανακτισμένοι πολίτες της Λαμίας, άνεργοι, φοιτητές, έμποροι, μικροεπιχειρηματίες, ελεύθεροι επαγγελματίες, αγρότες, εργαζόμενοι, νεολαίοι και συνταξιούχοι, βρισκόμαστε εδώ αυθόρμητα και αγωνιζόμαστε ειρηνικά. Ονειρευόμαστε να ενώσουμε το λαό και διεκδικούμε η φωνή του να γίνει η πολιτική της χώρας μας.

 

Εδώ και πολύ καιρό παίρνονται αποφάσεις για μας, χωρίς εμάς. Γνωρίζουμε ότι οι λύσεις στα προβλήματά μας μπορούν να προέλθουν μόνο από εμάς. Καλούμε όλους τους πολίτες στην πλατεία Πάρκου και όλη την κοινωνία να γεμίσει τις πλατείες, και να πάρει τη ζωή στα χέρια της. Εκεί στις πλατείες θα συνδιαμορφώσουμε όλα μας τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις μας.

 

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους που θα απεργήσουν την επόμενη περίοδο να καταλήγουν και να παραμένουν στην πλατεία Πάρκου. Δεν θα φύγουμε από τις πλατείες μέχρι να φύγουνε αυτοί που μας οδήγησαν εδώ και μας εκμεταλλεύονται: Κυβερνήσεις, τρόικα, τράπεζες, μνημόνια. Τους διαμηνύουμε ότι το χρέος δεν είναι δικό μας.

 

Καταγγέλλουμε τη δανειακή σύμβαση της υποτέλειας ως αντισυνταγματική και παράνομη. Δεν την σεβόμαστε, δεν την αποδεχόμαστε! Καταγγέλλουμε το κόμμα που την έφερε, τα κόμματα που την υπερψήφισαν και τα κόμματα που δεν εξάντλησαν όλα τα περιθώρια ώστε να μην ψηφιστεί. Δηλώνουμε ότι είμαστε ενάντια σε όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα που διαχρονικά μόλυναν τη νεολαία στα Πανεπιστήμια με τις δικές τους φοιτητικές παρατάξεις, όπως και τα συνδικάτα στα οποία δίνουν εντολές να δρουν ενάντια στους εργαζόμενους. Καταγγέλλουμε τον φασισμό, τον εθνικισμό και τον λαϊκισμό, όπως και την κρατική καταστολή και δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στους μετανάστες.

 

Ζητάμε την παραδειγματική τιμωρία όσων βουλευτών καταπάτησαν το ελληνικό Σύνταγμα και ψήφισαν το παράνομο μνημόνιο, και όσων το στήριξαν και εξακολουθούν να το στηρίζουν, από ειδικά δικαστήρια. Ζητάμε άρση της βουλευτικής τους ασυλίας και κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, ώστε να διωχθούν ποινικά όσοι προκύπτουν εις βάρος τους στοιχεία αναδρομικά. Να ελεγχθούν τα περιουσιακά στοιχεία όλων των πολιτικών της μεταπολίτευσης, δήμευση των περιουσιών των υπαιτίων πολιτικών για τη σημερινή μας κατάσταση, και αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου.

 

Ζητάμε κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης. Άμεση σύσταση ανεξάρτητης επιτροπής για τη διερεύνηση του δημοσιονομικού χρέους και εξουσιοδότηση αυτής για πρόσβαση σε όλα τα στοιχεία. Αποκήρυξη του χρέους ή μέρους αυτού ως "απεχθές". Άμεση έξοδο – απομάκρυνση της χώρας μας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την τρόικα. Ζητάμε οι πολίτες να μπορούν να συγκεντρώνουν έναν συγκεκριμένο αριθμό υπογραφών για να γίνεται δημοψήφισμα. Ριζική αλλαγή του πολιτικού και κοινωνικού συστήματος που μας οδήγησε ως εδώ, σημαντικές αλλαγές – μορφές άμεσης δημοκρατίας.

Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας σε όλους τους συναγωνιστές.

ΙΣΟΤΗΤΑ – ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ!

Ο μόνος αγώνας που χάνεται είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ!

 

Πηγή: http://aganaktismenoistilamia.blogspot.com