ΙΙ
Είμαι της πνοής το αποτύπωμα
στο θολωμένο τζάμι, ο απόηχος
της μακρινής σταγόνας
κι η λάμψη της μαζί.
Είμαι της σάρκας στίχος
του αίματος ρυθμός στην προσωδία
της βαθιάς συνομιλίας των ψυχών
και των σωμάτων.
Είμαι φιγούρα τραγική
σε κάποιο μύθο, μια μύχια
προσευχή ή μια βλαστήμια χωρίς ποτέ
της κάθαρσης "τον φόβον
και τον έλεον".
Είμαι ένας άνθρωπος, κλωστή
ονείρου, έτοιμη να κοπεί.
