Ι
Είμαι πολλές ψυχές μαζί
- ανήλιαστες ψυχές -
κόσμος διαλυτός ανάμεσα στα ρυάκια
της βροχής, στη σκόνη των διαδρομών
στην τέφρα της Αγάπης.
Είμαι η ξεχασμένη έξαψη στις συντριμμένες
παρειές που ωστόσο αγρυπνά
στο πείσμα του Καιρού απ' τον αντάρτη
πόθο, τον απολέμητο,
γι' αυτό και πάντα ηδονικό
στο ανακάλημά του.
Είμαι πολλές φωνές μαζί
ακόλαστες φωνές που δέρνονται
εντός μου
και ψαχουλευτά, επώδυνα ζητούν
της ελάχιστης ελπίδας τη ρωγμή
να δραπετεύσουν
να γίνουν φως.(Π.Τζ.)
