Θέλω έναν άνδρα με το βλέμμα, την όψη, την κίνηση να ξεχειλίζουν από τον πλουτοφόρο λόγο, της ψυχής τον εύχυμο λόγο, όχι το στείρο άκουσμα της επανάληψης, ούτε τον απόηχο φράσεων στερεότυπων μιας ολιγόπνοης συναναστροφής.
Θέλω έναν άνδρα που να μπορεί να μιλάει, να μιλάει αφειδώλευτα για της καρδιάς τα τιμαλφή κατάλοιπα, που να μη διστάζει - επειδή είναι άνδρας και μόνο - να ξετυλίγει διάφανα τα συναισθήματά του με αδείλιαστη φωνή.
Θέλω έναν άνδρα με πραγματικά γενναία πρόθεση για καμιά απόκρυψη, απαλλαγμένο απ' την αρχαία επικάλυψη της αυθεντίας που αναστέλλει με τη σιωπή, της έκφρασης την άγια προσφορά. Έναν άνδρα πρόθυμο να λησμονήσει τους πειθαναγκασμούς θέσεων και συμβάσεων, μοναδικά ικανό να συλλαβίζει ψιθυριστά όλα τα ανυψωτικά για τη γυναίκα, ερωτοτροπώντας πρώτα με τις λέξεις κι ύστερα με την ίδια.
Θέλω έναν άνδρα που να μη καταδέχεται να με παγιδεύει στις νοσογόνες υποθέσεις για το τι αισθάνεται, αλλά που ο ίδιος - ροή νερού καθάριου - ν' αφήνεται στο κείμενο της επιθυμητής ανάγνωσης.
'Εναν άνδρα πολέμιο του ανέκφραστου, που να μη διαχέει την αγωνία της υποψίας για διάψευση, αλλά που η διάθεσή του έναρθρη, στην ευκρίνειά της, όρμος κι απάγγειο χωρίς δίνες.
