Θέλω να ξέρεις πως δεν έσβησε,
μέσα μου η πύρινη ματιά σου
κι αυτά τα χρόνια που δεν μ' έβλεπες,
εγώ τα πέρναγα σιμά σου...!
Θέλω να ξέρεις πως το χέρι σου
στη μοναξιά μου μ' οδηγούσε
θέλω να ξέρεις πως η σκέψη σου
τα όνειρά μου κυβερνούσε....
Κι όταν ο άγριος πόνος μ' έπνιγε
εσέναν έκραζα βοήθεια,
κι εσύ ερχόσουν, ω! τα λόγια σου
τι δροσολόγημα στα στήθια..!!
Θέλω να ξέρεις ότι πέρασα
πολλές νυχτιές μαζί μ' εσένα,
ενώ η βροχή κυλούσε πένθιμα
κι ήσαν τα πάντα ησυχασμένα...
Κι εκει σου ξεμυστηρευόμουνα
τα πάθια μου, τα μυστικά μου,
σου 'δειχνα την ψυχή μου ολόγυμνη,
σου 'λεγα: ''Λαχταρά η καρδιά μου
να μπεί μες στο κρυφό, βαθύσκιωτο
της θείας καρδιάς σου περιβόλι...''
Κι εσύ τη δέχοσουν, της έδινες
ξεκούρασμα κι αραξοβόλι...!!
Θέλω να ξέρεις πως θα φλέγεται
πάντοτε μέσα μου η ματιά σου
κι όλα τα χρόνια που μου μέλλονται
εγώ θε να τα ζω κοντά σου.
Κι όταν ο χάρος που λαχτάρισμα
τέτοιο μας έδωσε μια μέρα
τέλος θελήσει κι έρθει να με βρει
προτού μ' αυτόν εφύγω πέρα
Θέλω να ξέρεις πως με σένανε
τα στερνά λόγια θα μιλήσω
κι αργά μ' εσέ για κάποιο ανέβασμα
σε κάποιο βράχο θα κοιμήσω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου