IV
Καράβι του χαμού
κόβω τις άγκυρες, όταν επιθυμία
ρήγισσα φυσά των αβύσσων τους ανέμους
στ' ανήμπορα πανιά, κι εκείνα
ριγούν από μέθη τρίσβαθη
για το εκεί
το μυθικό εκεί, του οίστρου,
της οδύνης και της ανατροπής,
ούτε τοπίο χρυσαφιού σαν αγκαλιά
ανοικτή ούτε μυχός ευλίμενος, παρά
πέλαγος μελανό κι ωκεανός
της καταιγίδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου