Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Εσύ με ξέρεις πιο πολύ...

Εσύ με ξέρεις πιο πολύ, απ’ όλους στη ζωή μου
τα μαγικά ταξίδια μου, τα έκανες κι εσύ
Όταν η νύχτα μ’ έστελνε, στα στέκια της ερήμου
για σένα ήταν πάντα απλό, να ψάξεις να με βρεις.
Σου λέω με ξέρεις πιο πολύ, απ’ όλους στη ζωή μου
για σένα είναι πάντα απλό, να ψάξεις να με βρεις.
Κι απόψε, μες την έρημη την πόλη, που με βρήκες πάλι,
πάρε με κοντά σου
Κρύψε με μες το παλτό σου, κάνε με κορμί δικό σου
ως την άκρη του μυαλού σου, ως την άκρη του ουρανού σου
Τύλιξέ με στο κασκόλ σου, σαν παιδί σαν άγγελό σου
να χαθώ στη μυρωδιά σου, να χωρέσω στ’ όνομά σου
Η πόλη παίζει τη σκληρή, στα ενήλικα παιδιά της
κι αν λείπει το άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύ
μα όταν μαζί σου περπατώ, στα έρημα στενά της
στο πέλαγος της μοναξιάς μου, γίνεσαι νησί
Η πόλη παίζει τη σκληρή, στα ενήλικα παιδιά της
κι αν λείπει το άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύ.

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ίσως δεν χωράω σ' ένα τραγούδι, πολύ λιγώτερο σ' ένα στίχο του μυαλού σου...Ταξιδεύοντας στα λαγκάδια της φωνής σου, ξεδιψώ στις πηγές τής προσμονής σου....


Ellnv @PalTalk

Ανώνυμος είπε...

Σκιάς όναρ άνθρωπος.
Πίνδαρος, 522-438 π.Χ.,
μτφρ: ο άνθρωπος είναι τ’ όνειρο μιας σκιάς.

Ανώνυμος είπε...

Περιπλανώμενος στον κόσμο των σκιών, αναζητώ το όνειρο της ύπαρξης μου στο κατόπι σου.....

Ανώνυμος είπε...

Mε μουσικό οδηγό την κατεύθυνση του αντίλαλου από το τζι,τζι,τζι, σαν απόσταγμα ανάμνησης του Κόσμου πριν χυθεί ξανά στο μυροδοχείο της λήθης !!!

Ellnv @PalTalk

Ανώνυμος είπε...

Η σκιά χάνεται όταν ένα σώμα είναι διαφανές στο φως!

Ανώνυμος είπε...

Όταν ένα σώμα ΕΙΝΑΙ φως, τότε έχει γιά σκιά του τα ετερόφωτα που φωτίζει και όταν τα τζιτζίκια γίνουν διαφανή η σκιά τους μετουσιώνεται σε ανάμνηση που επιτυχώς ανταγωνίζεται την λήθη.
:-))))))))))))))))))))))

Ellnv @PalTalk

Ανώνυμος είπε...

Φύσει γαρ άνθρωπος, ό βούλεται, τούτο και οίεται.

Ανώνυμος είπε...

Φύσει γαρ ειμί, ό βούλομαι, τούτο και γιγνώσκω.