Αν διψάσεις εγώ θα γίνω το νερό (...)
Αν κρυώνεις εγώ θα σου γίνω το ένδυμα (...)
Αν πεινάσεις εγώ θά 'μαι το ψωμί.
(Δ. Π. Παπαδίτσας "Νυχτερινά")
Έχεις μια σπάνια χάρη προσφοράς. 'Ερχεσαι προς εμένα πάντα φως και δώρημα φωτός. Έχεις μια σπάνια χάρη προσφοράς, ακόμα κι από μακριά, όταν με κεινη τη φωνή σου λίγο ραγισμένη, απόλυτα πειστική με βγάζεις απ' τα τείχη μου, με σπρώχνεις να δοκιμάζω τα όριά μου. Μοιάζεις με κόκκινο πλατανόφυλλο σ' ένα ποτάμι ορμητικό και γω που κυνηγώ το όνειρο μόνο κοντά σου τρέχω να σε φτάσω ανάμεσα τα σπαρμένα βράχια της ζωής μου.
Τις νύχτες μια θέρμη με κυκλώνει, ένας ψίθυρος μ' ακολουθεί που φτάνει απ' της νοσταλγίας τα λιβάδια. Κι απο τότε τίποτα δεν είναι το ίδιο μέσα μου και γύρω...
5 σχόλια:
Απαύγασμα Ψυχής σε μουσική Φωτός και υπερβατικής αισθητικής Ερμηνείας!!!
Ellnv @PalTalk
Αντί-δωρο, για μια βραδυνή πρωτπριλιάτική αλλά αληθινή όμορφη έκπληξη.
-----
Μια μέρα συγκεντρώθηκαν σε κάποιο μέρος της γης όλα τα συναισθήματα
και όλες οι αξίες του ανθρώπου.
Η Τρέλλα αφού συστήθηκε 3 φορές στην Ανία, της πρότεινε να παίξουν κρυφτό.
Το Ενδιαφέρον σήκωσε το φρύδι και περίμενε να ακούσει ενώ η Περιέργεια
χωρίς να μπορεί να κρατηθεί ρώτησε :
"Τι είναι κρυφτό?"
Ο Ενθουσιασμός άρχισε να χορεύει παρέα με την Ευφορία και η Χαρά
άρχισε να πηδάει πάνω κάτω για να καταφέρει να πείσει το Δίλημμα και
την Απάθεια - την οποία δεν την ενδιέφερε ποτέ τίποτα - να παίξουν κι
αυτοί.
Αλλά υπήρχαν πολλοί που δεν ήθελαν να παίξουν:
- Η Αλήθεια δεν ήθελε να παίξει γιατί ήξερε οτι ούτως ή άλλως κάποια
στιγμή θα την αποκάλυπταν.
- Η Υπεροψία έβρισκε το παιχνίδι χαζό.
- Η Δειλία δεν ήθελε να ρισκάρει.
Ένα, δυο, τρία άρχισε να μετράει η Τρέλλα.
Η πρώτη που κρύφτηκε ήταν η Τεμπελιά. Μιας και βαριόταν κρύφτηκε στον
πρώτο βράχο που συνάντησε.
Η Πίστη πέταξε στους ουρανούς και η Ζήλια κρύφτηκε στη σκιά του
Θριάμβου ο οποίος με τη δύναμή του κατάφερε να σκαρφαλώσει στο πιο
ψηλό δέντρο.
Η Γενναιοδωρία δεν μπορούσε να κρυφτεί γιατί κάθε μέρος που έβρισκε
της φαινόταν υπέροχο μέρος για να κρυφτεί κάποιος άλλος φίλος της
οπότε την άφηνε ελεύθερη. Και έτσι η Γενναιοδωρία κρύφτηκε σε μια
ηλιαχτίδα.
Ο Εγωισμός αντιθέτως βρήκε αμέσως κρυψώνα, ένα καλά κρυμμένο και
βολικό μέρος μόνο γι' αυτόν.
Το Ψέμα πήγε και κρύφτηκε στον πάτο του ωκεανού.
Το Πάθος και ο Πόθος κρύφτηκαν μέσα σε ένα ηφαίστειο.
Ο Έρωτας δεν είχε βρει ακόμη κάπου να κρυφτεί. Έβρισκε όλες τις
κρυψώνες πιασμένες, ώσπου βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και
κρύφτηκε εκεί...
1000... μέτρησε η Τρέλλα και άρχισε να ψάχνει.
Την πρώτη που βρήκε ήταν η Τεμπελιά αφού δεν είχε κρυφτεί και πολύ μακριά.
Μετά βρήκε την Πίστη που μίλαγε στον ουρανό με τον Θεό για θεολογία.
Ένιωσε τον ρυθμό του Πόθου και του Πάθους στο βάθος του ηφαιστείου και
αφού βρήκε την Ζήλια δεν ήταν καθόλου δύσκολο να βρει κα τον Θρίαμβο.
Βρήκε πολύ εύκολα το Δίλημμα που δεν είχε ακόμη αποφασίσει που να κρυφτεί.
Σιγά - σιγά τους βρήκε όλους εκτός από τον Έρωτα.
Η Τρέλλα έψαχνε παντού, πίσω από κάθε δέντρο, κάτω από κάθε πέτρα, σε
κάθε κορφή βουνού, μα τίποτα...
Όταν ήταν σχεδόν έτοιμη να τα παρατήσει βρήκε ένα θάμνο από
τριαντάφυλλα και άρχισε να τον κουνάει νευρικά ώσπου άκουσε ένα
βογκητό πόνου. Ήταν ο Έρωτας που τα αγκάθια από τα τριαντάφυλλα, του
είχαν πληγώσει τα μάτια.
Η Τρέλλα δεν ήξερε πως να επανορθώσει, έκλαιγε, ζήταγε συγγνώμη και
στο τέλος υποσχέθηκε να γίνει ο οδηγός του Έρωτα.
Κι έτσι από τότε ο Έρωτας είναι πάντα τυφλός και η Τρέλλα πάντα τον συνοδεύει...
Vimata.
Ευχαριστώ για το "δώρο", που έχει αναρτηθεί σε τούτο τον ιστοχώρο την Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2008, ώρα 9.24 μ.μ. με τίτλο "Τρέλα ή έρωτας?" Αιτία συνάντησης ..."πνευμάτων" μια "αληθινή" Πρωταπριλιά!
Ο Έρωτας μπορεί να είναι τυφλός, αλλά δεν είναι κουφός.
Οπότε ας τον συνοδεύει της τέττιγος η επωδός !!!
Η Τρέλα ας συνοδεύει μόνο την πρωταπριλιά γιά να μας θυμίζει την ύπαρξη της.....και να προσέχουμε στις υπόλοιπες μέρες του έτους.
Ellnv @PalTalk
Τα σχόλια, για να δικαιολογούν και τον ορισμό τους, μήπως δεν πρέπει να υπερβαίνουν σε έκταση την ίδια την ανάρτηση;
Δημοσίευση σχολίου