Multum, non multa - "πολύ όχι πολλά", έλεγε ο Πλίνιος ο Νεώτερος, ένας Ρωμαίος ζωηρός και επιπόλαιος, που είχε μανία να γράφει επιστολές, αλλά που επίσης, ήταν και σοφός.
Και ο Ελύτης το επαναλάμβανε, μέχρι που άσπρισαν τα μαλλιά του, όπως εκείνων που πιστεύουν στο happy end. Τα έχεις όλα μόνον εάν ζητήσεις ό,τι πρόλαβες να δεις στη διάρκεια μιας αστραπής. (Και η "αστραπή" θα μένει πάντα μια υπέροχη μεταφορά: Το ηλεκτρικό της ρεύμα μεταφέρει την έμπνευση, το όραμα, την ξαφνική γνώση, τη σύντομη αλλά βαθιά εμπειρία.)
"Μα τι ήταν; Το βλέπω σήμερα: ήταν η απομόνωση της αίσθησης και η αυταξία της μέσα σε μιαν ισόβια στιγμή, το τέλειο, που δεν αξιωνόμαστε, παρεχτός σε μιαν αστραπή, στην ελάχιστη διάρκεια που του χρειάζεται για ν' ακυρώσει την καθημερινή αθλιότητα".
Και ο Ελύτης το επαναλάμβανε, μέχρι που άσπρισαν τα μαλλιά του, όπως εκείνων που πιστεύουν στο happy end. Τα έχεις όλα μόνον εάν ζητήσεις ό,τι πρόλαβες να δεις στη διάρκεια μιας αστραπής. (Και η "αστραπή" θα μένει πάντα μια υπέροχη μεταφορά: Το ηλεκτρικό της ρεύμα μεταφέρει την έμπνευση, το όραμα, την ξαφνική γνώση, τη σύντομη αλλά βαθιά εμπειρία.)
"Μα τι ήταν; Το βλέπω σήμερα: ήταν η απομόνωση της αίσθησης και η αυταξία της μέσα σε μιαν ισόβια στιγμή, το τέλειο, που δεν αξιωνόμαστε, παρεχτός σε μιαν αστραπή, στην ελάχιστη διάρκεια που του χρειάζεται για ν' ακυρώσει την καθημερινή αθλιότητα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου